Wśród najbardziej popularnych sportów w Japonii wciąż królują te oparte na sztukach walki, które często mają swoje ogromne podłoże historyczne. Tak jest choćby w przypadku wywodzącego się z czasów samurajskich kendo. Czym tak naprawdę jest i co pozwala wyćwiczyć?
Japońska szermierka?
Kendo często nazywane jest japońską szermierką, natomiast bezpośrednie tłumaczenie tej nazwy to droga miecza. Wywodzi się z kultury samurajskiej, a techniki wykorzystywane w tej sztuce walki oparte są na samurajskiej szermierce bojowej zwanej kenjutsu. Kilkaset lat temu samurajowie doszli do wniosku, że ćwiczenia wykonywane ostrą, stalową bronią były bardzo niebezpieczne. Początkowo zastąpiono je zatem drewnianymi odpowiednikami, lecz i te mogły wyrządzić szkodę, stąd zaczęto korzystać z listewek bambusa owiniętych częściowo w skórę. W ten sposób powstały wreszcie shinai, a więc kije bambusowe, które wykorzystywane są obecnie. Taka broń jest bezpieczna i zwykle można przysporzyć nią jedynie parę siniaków.
Trenowanie kendo obejmuje ćwiczenia dotyczące nie tylko technik wykonywania cięć i wymierzania ciosów, ale też chodzenia, więc usprawnia pracę nóg. W praktyce treningi te bywają zatem naprawdę intensywne. Ćwiczenia przygotowują do tzw. jigeiko, czyli walk. O w odróżnieniu od niektórych odmian sztuk walki, sport ten ma ściśle określone zasady i regulamin. Obszarami dozwolonymi do ataku są strefy ciała chronione przez poszczególne części zbroi.
Japońska sztuka walki i charakteru
Warto mieć na uwadze, że kendo to nie tylko techniki walki, lecz sposób na kształtowanie charakteru poprzez podporządkowanie się do zasad posługiwania się shinai. Jak sama nazwa tej dyscypliny wskazuje (droga miecza), kendo ma być drogą do zjednoczenia podczas walki umysłu, ducha oraz techniki, co w połączeniu ze sobą prowadzi do kształtowania własnej osobowości. Duże znaczenie ma też reiho, a więc etykieta. Nacisk kładzie się na szacunek względem drugiej osoby, poszanowania godności i charakteru człowieka. Tym samym kendo ma uczyć jak stawiać przeciwnikowi opór, ale też oddawania mu szacunku i zachowania skromności w przypadku wygranej. Podobnie jak wielu innych japońskich sztuk walki także tutaj mamy do czynienia z uczniami oraz mistrzami. Ci drudzy starają się przekazać uczniom wartości dotyczące dbania o swoje bezpieczeństwo i zdrowie oraz rozwijania swojego charakteru przez całe życie. Tym samym kendo staje się sposobem na życie – odkrywaniem swojej życiowej drogi poprzez techniki stosowane w treningu.
Jak wygląda strój do kendo?
Przystępując do pierwszych treningów uczestnicy zostają zwykle ograniczeni do nauki podstawowych technik oraz chodzenia, więc często wystarcza im zwykły strój sportowy. Przystępując jednak do poważniejszych ćwiczeń przywdziewa się specjalny, dwuczęściowy strój. Hakama to specjalne rozszerzane spodnie, które od przodu wyglądają niczym sukienka, natomiast bluza treningowa nazywa się keikogi. Do kendo nie stosuje się żadnego obuwia, bowiem szermierkę tę uprawia się poruszając się na bosych stopach. W przypadku odpowiednio zaawansowanych osób do stroju dochodzi kendogu, a więc zbroja ochronna. W jej skład wchodzą ochraniacze na: ręce i nadgarstki (kote), uda (tare), brzuch (do) oraz ochronny hełm (men). Zgodę na przywdzianie zbroi musi jednak wyrazić sensei (mistrz) i zwykle następuje to dopiero po przynajmniej kilku miesiącach treningów.